ကမ္ဘောဇ……. မော…..
ကုန်းမြင့်ကျော တစ်နေရာဝယ်
တစ်ရသော မပြတ် ၊ တောအထပ်ထပ်
တောင်တွေဖြတ်၍ ၊မရပ်မနား
စီးအားမာန်ပါ ၊ သံသာငြိမ့်ညောင်း
ရူခင်းကောင်းသည် … အို .. စမ်းချောင်းကလေး
ရေဖွေးဖွေးနှင့် သင်ပြေး၍ လာခဲ့သည်။

အလှထူးပါဘိ
မြဖူးပြာအငုံနှင့်
လွှာရုံမှာ ညှာစုံကျင်းရော့ထင်
ဖြူဝင်း ငွေမှုန်လွှာတို့
လေယူရာ ရနံ့ညင်း
သင်းပျံခဲ့ သူ့ခြံမှာ။

ခွင့်သာခိုက်မှ မလိုက်ချင်လျှင်
အမိုက်နင့်ပြင် ရှိသေးလေလိမ့်လား
ခွင့်သာဆဲကမှ မခဲချင်းလျှင်
အလွှဲနင့်ပြင် ရှိသေးလေလိမ့်လား
ခွင့်သာတုန်းမှာ မရုန်းချင်းလျှင်
အရှုံးနင့်ပြင် ရှိသေးလေလိမ့်လား။